Республиканский театр белорусской драматургии отмечает юбилей. Интервью с режиссёром Александром Гарцуевым

Четверть века сегодня отмечает единственный в Беларуси театр национальной драматургии. Он появился в переломных 90-ых, как лаборатория «новых форм». С юбилеем уже заслуженный коллектив поздравил Президент.

Больше чем поколение! Четверть века сегодня отмечает единственный в Беларуси театр национальной драматургии. Он появился в переломных 90-ых, как лаборатория «новых форм». С юбилеем уже заслуженный коллектив поздравил Президент. Только что в столице завершился «вечер без антракта». Со сцены «Нам 25!» говорили знаменитые актёры, режиссёры и, конечно, авторы пьес, чей творческий путь начинался с РТБД.

За четверть века в Республиканском театре белорусской драматургии сменилось три художественных руководителя. Сейчас на этой должности заслуженный деятель искусств Александр Гарцуев. С мастером почти во всех жанрах встретился Александр Матяс.

– Мастацкі кіраўнік Гарцуеў глядзіць усе пастаноўкі кожны вечар?

– Не, я не лічу, што гэта неабходна. Не трэба сядзець і блішчаць акулярамі. Тут узнікае ўжо залішні кантроль, які скоўвае артыстаў.

– Вы сыгралі ў першым спектаклі тэатра «Ку-Ку». Праўда, не на гэтай сцэне…

– Так, сапраўды, гэта было ўжо цяпер 25 гадоў таму, на малой сцэне тэатра імя Янкі Купалы. Мікалай Арахоўскі прыдумаў такую асобу, якая жыла ў нейкай гарадской кватэры, невядомага полу, нейкі такі «дамавічок». Яго звалі Ку-Ку. Хацелася, як тады казалі еўрапейскага тэатральнага мастацтва. Можа, трошкі і наіўна гэта было ўсё, але гэта было патрэбна.

– Зараз хапае трупе, дзе 31 акцёр, гэтых 99 квадратаў? Малыя падмосткі наогул 48 квадратаў.

Сцэна тэхнічна недасканалая. Грымёрак проста не хапае. Рэпетыцыйных памяшканняў не хапае. Але, не гэта галоўнае. Галоўнае, што ў нас ёсць гэтае памяшканне.

– Яшчэ і «буйны» план, як у кінематографе…

– Гэта плюс нашага тэатра: усяго толькі 8 радоў.

– Сёння афіша тэатра – гэта 32 спектаклі. Ці незашмат? У лютым, напрыклад, усяго 28 дзён…

– Напрыканцы сезона мы заўсёды робім нейкую такую далікатную «чыстку» рэпертуара. Першая прэм’ера, якая адбудзецца пасля юбілею (Кацярына Аверкава ставіць), – «Сіндром Медэі» Юліі Чарняўскай.

– Як беларуская драматургія, заключаная ў назве вашага калектыва, суадносіцца з сусветнай?

– Гэта неабходна і для нас, і для гледачоў. Апошняе магу назваць, гэта Стрындберг «Пілікан». Зрабілі гэта не зусім класічна, а, скажам так, эксперыментальна-фестывальна. Напачатку сакавіка мы з гэтым спектаклем ляцiм у Белград.

– Дзякуй, са святам!

– Дзякуй! Я таксама віншую ўсіх сваіх калег і тэатральную грамадскасць краіны, таму што сёння чвэрцьвекавы юбілей новага беларускага тэатра.

Подписывайтесь на нас в Telegram

Корреспонденты:
Александр Матяс
География:
Новости Минска