В среду весь мир отметил День театра.
На высоте – традиционно и «Первая сцена Беларуси». С 1957 года публика ходит в Купаловский театр – в том числе чтобы посмотреть на блестящего актёра. И в минувшую среду на Геннадия Овсянникова снова был аншлаг. Творческий вечер народного артиста СССР прошёл «без грима». Великий трагикомик охотно согласился дать нам интервью.
«Макбэт»… Вы не спужаліся. А кажуць, што акцёры не вельмі ахвотна называюць гэтую п’есу. Таму што, сам Шэкспір пракляў. І калі вырываецца, то трэба аббегчы тры разы вакол тэатра.
Генадзь Аўсяннікаў, народны артыст СССР: «Такой хохмы я не чуў, таму што я «Макбэта» не іграў ніколі. Але ў нас быў спектакль «Макбэт». І, дарэчы, ён мала прайшоў. Зараз рэпеціруем «Беларусь у фантастычных апавяданнях», там трэба ляжаць у труне».
Вы незабабонны акцёр?
«Не, незабабонны, увогуле».
На тэкст сядаеце, каб пашанцавала?
«Я стараюсь, каб ён не ўпаў на падлогу. А так можна проста прыкласці да аднаго месца».
Акцёр павінен быць «на грані»?
«Павінен. Поўны завод, у тры абароты, як у гадзінніка».
Можаце зараз заплакаць?
«Ну, зазар. Чакай… Аджыў сваё чалавек, прыйшла яго ноч, прыйшоў наш вечар» – апошні маналог з «Вечара». Яно дзесьці побач знаходзіцца».
У пустым тэатры пасля спектаклю трэба пакідаць святло, как адвадзіць зданяў (прызракаў)?
«Ну, калі забыўся выключыць, то можна пакінуць. Дзяжурны ўсё-роўна прыйдзе і пагасіць».
Вам прыходзілася начаваць у тэатры?
«Я жыў калісьці ў тэатры. Да першага нават рамонту. Ну, гэта так… з дазволу дырэкцыі, нелегальна»
У Купалаўскім тэатры прывіды ёсць?
«Ніколі не сустракаў».
Подробнее – в видеоинформации
Подписывайтесь на нас в Telegram